De eeuwige bron

Authenticiteit en het individu

Fountainhead 

Ode aan het authentieke

Ayn Rand, bekend van haar omstreden boek 'Atlas Shrugged', schreef in 1942 'Fountainhead', waarin twee jonge architecten de hoofdrol delen. Het boek, weliswaar bekend van een gelijknamig theaterstuk, is wat minder bekend dan het andere werk, dat door velen als een verheerlijking van het kapitalisme wordt gezien. 'Fountainhead' vertelt een ander verhaal. Het kan worden gezien als een pleidooi voor creativiteit, maar vooral is het een ode aan het authentieke van het individu. Het is 75 jaar geleden geschreven, maar het gaat over nu. Over het authentieke, dat zo vaak ontbreekt in het hedendaagse leven. In het boek bereikt de architect die niet mee zwemt met de mainstream, maar dicht bij zijn eigen visie op kwaliteit blijft, na vele tegenslagen, de top. De andere, die doet wat de mensen willen, het neerzetten van neoklassieke nostalgische bouwsels, heeft uiteindelijk het nakijken. Een happy end. Ik ga er vanuit dat dit ook de wereld van vandaag overkomt, waarin middelmatigheid in deze tijdsspanne in toenemende mate de boventoon voert.

Onuitputtelijke bron

De titel van het boek is in het Nederlandse vertaald met De Eeuwige Bron. Die titel is de spijker op de kop van wat ons vandaag bezig houdt of zou moeten houden. De onuitputtelijke bron van inspiratie en creativiteit, die wordt gevuld met alle unieke eigenschappen van mensen samen. Die bron droogt op wanneer men elkaar slechts nadoet. Tweedehands mensen, zo worden ze in het boek aangeduid door een van de andere karakters.Wat in dit verband opvalt is dat men de kunst van weleer roemt en die van nu afschiet. "dat kan mijn dochter ook", is de veel aangehaalde uitspraak van iemand die een abstract werk bekijkt. Of: er zijn geen goede kunstenaars meer. En dan hoor je de schilder William Turner of Wolfgang Amadeus Mozart voorbij komen. Wel, die werden in hun tijd door mensen met dezelfde blik op hedendaagse kunst en cultuur afgeschoten. 

Nieuw en eigen

De kunsten zijn het perfecte terrein voor het presenteren van originele authentieke gedachten, die ontspruiten uit het creatieve brein van de mens. Wanneer we niet bang zijn voor nieuwe beelden en geluiden, of het nu om architectuur, beeldende kunst of muziek gaat, dan geven we ruimte aan het eigene, het authentieke, het unieke, dat elk mens in zich heeft. Dat maakt de wereld er een stuk beter op.

December 2016

Voor reacties: klik hier